De meeuw

Even een tussendoortje. Velpenaar Olof Wullink prijkt op plaats vier van de kandidatenlijst van de PVV voor de verkiezingen van Provinciale Staten op 2 maart.

In zijn jacht op een zetel is Wullink voor alles in. De Velpse partijhopper heeft daarvoor al een waslijst aan politieke partijen afgewerkt: CDA, VVD, LPF, Lijst vijf Fortuyn, EVV en Gemeentebelangen. Zijn meningen worden gedragen door de politieke wind van het moment. Zodra hij zijn kansen ziet slinken neemt hij de benen naar een volgend honk. In 2003 kwam hij voor de LPF in Provinciale Staten. Toen de LPF op de klippen dreigde te lopen sprong hij subiet van het zinkende schip en zette zijn kaarten op een afsplitsing, de Lijst vijf Fortuyn. Maar dat werd niks. Daarna probeerde hij het met zijn EVV, “Een voor de Vrijheid”. Hij presenteerde zich toen als de “Gelderse PVV”. Maar helaas voor hem, Wilders moest er niets van hebben en de EVV flopte. In 2009 landde hij als voorzitter bij de Rhedense lokale partij Gemeentebelangen. Een schrale troost maar ja, je moet toch wat. Tegelijkertijd was hij (of is hij nog steeds?) lid van de VVD.

In de periode dat Wullink in Provinciale Staten zat kon hij niet betrapt worden op enig initiatief. En het gevaar van de islam ontdekte hij pas toen Wilders aan de horizon verscheen. Dat hij een politieke gelukszoeker pur sang is blijkt niet alleen uit de trits partijen die hij heeft afgewerkt maar ook uit zijn eigen woorden. In 2007, bij de oprichting van de EVV, verkondigde hij: “Onze kiezers zijn naar Wilders overgestapt. Ik volg onze kiezers.” Geert Wilders is gewaarschuwd. Zolang de PVV in de kiezersgunst staat blijft Wullink loyaal. Maar zodra zijn zetel in gevaar komt springt hij over op een andere gastheer.

In 2008 ben ik een blauwe maandag lid geweest van Gemeentebelangen. De partij bleek een ware slangenkuil. Er was een hevige machtstrijd aan de gang en mijn komst was de vonk die de lont in het kruidvat deed ontbranden. Toenmalig voorzitter Reusink werd eruit gewerkt en Wullink nam zijn plaats in.

Toen vorig jaar in Gemeentebelangen opnieuw de pleuris uitbrak toonde Wullink zijn leiderschapskwaliteiten. De partij stortte volledig in elkaar. Hij schoffeerde vertrekkend raadslid Barbara de Vos en kreeg het aan de stok met Wim Pieper. Gemeentebelangen hield uiteindelijk één zetel in de Rhedense gemeenteraad over (tegen vijf in de vorige periode). Kort na dit grandioze “succes” hield voorzitter Wullink het voor gezien. Opnieuw!

Maar er gloort hoop. Als de nood het hoogst is, is de PVV nabij. Die partij zal op 2 maart vast meer dan vier zetels veroveren. Wullink krijgt zijn zetel in de statenzaal.

Vogelkenner Wullink: "Meeuwen komen met veel aplomb en krijsend aangevlogen, schijten alles onder, en vliegen vervolgens weer krijsend weg" (Olof Wullink, 6 juli 2003).

Laat de meeuw nu net het symbool van de PVV zijn.

Ik wens de PVV-kiezers veel succes. Ze krijgen deze meeuw er gratis bij.