Gedeputeerde Staten van Gelderland stellen voor om brieven van
“veelschrijvers” zo snel mogelijk van het bureau naar de prullenbak te verhuizen.
Volgens hen zijn veelschrijvers ‘burgers, instellingen of (semi)politieke groeperingen die met grote
regelmaat bezwaarschriften en klachten indienen naar aanleiding van onder meer
Wob-verzoeken en andere geschriften.’
Deze correspondentie wordt voortaan centraal afgedaan. Dat geldt ook voor brieven
die aan Provinciale Staten en commissies zijn gericht. Gedeputeerde Staten
nemen dat werk graag uit hun handen. Officieel omdat de ambtelijke organisatie er
veel werk aan heeft. In
werkelijkheid hebben zij het gemunt op één specifiek iemand die lastige vragen
stelt en er geen genoegen mee neemt als hij met een kluitje in het riet wordt
gestuurd.
Het meervoud “veelschrijvers” is misleidend.
Het gaat vooral om één persoon: Joop Zijlstra uit Ellecom. Het voorstel heeft ook
een werktitel: “Pilot Papier Hier”. Onversneden Gelderse humor! Erg geestig!
De heer Zijlstra legt de
provincie en de gemeente geregeld het vuur aan de schenen met vragen over de
Traverse Dieren. Vooral het voornemen om weg en spoor bij Hof te Dieren te
bundelen is een heikel punt. Volgens de Milieu Effect Rapportage van de
provincie zelf is die bundeling slecht voor de natuurwaarden. Maar de provincie
(en in diens spoor de gemeente Rheden) beweert dat de wegverlegging door het
rijk is opgelegd.
Bewijs voor die voorwaarde
ontbreekt. Integendeel! Het rijk heeft eind 2010
verklaard dat de wegverlegging géén voorwaarde is voor de rijksbijdrage en dat
het initiatief daartoe juist bij de provincie lag.
Kosten 6 miljoen euro.
Intussen raken
huizenbezitters aan de Burgemeester Willemsestraat, aan de andere kant van
Dieren, in de knel. Het Traverseplan zet hen op een eiland in een zee van
voorbijrazend verkeer. Er is echter geen geld om hen uit de problemen te
helpen. Wrang! Het belang van adellijk grootgrondbezit gaat vóór de miezerige
belangetjes van het plebs.
Zijlstra is vasthoudend. Hij laat zich niet afschepen.
Dan zie je als machteloze overheid nog maar één
uitweg. Dan val je terug in kleutergedrag. Je stopt de vingers in de oren en neuriet:
NANANANANA!
