KLIK OP BOVENSTAANDE AFBEELDING OM NAAR DE HOMEPAGE/HOOFDPAGINA TE GAAN

vrijdag 13 januari 2012

Ziektelast

Het College van Zorgverzekeringen adviseert om ouderen voortaan zelf te laten opdraaien voor de kosten van de behandeling van aandoeningen die 'een logisch gevolg zijn van veroudering’. Daarvoor wordt een nieuw wapen, het begrip “ziektelast”, in stelling gebracht. Aan de hand van cijfertjes en percentages wordt bepaald in hoeverre de kwaliteit van leven en gezondheid door de aandoening wordt aangetast, hoe “ziek” iemand is. Aandoeningen die samenhangen met veroudering kunnen op die manier als “natuurlijk” en bij de leeftijd behorend worden aangeduid. Dan is het plotseling geen ziekte meer en daar gaat het om. De vergoeding voor de behandeling kan vervolgens uit de zorgverzekering worden geschrapt. Bent u op leeftijd en gaat u voor de behandeling van een blaasontsteking of schimmelinfectie naar de dokter dan mag u zelf de knip trekken. En als u geen geld voor behandeling heeft dan hebt u vette pech.

Mensen die dit allemaal niet meer dan terecht vinden moeten niet te vroeg juichen. Die “ziektelast” kan naar believen ook op andere terreinen en leeftijden worden ingezet. Zwangerschap en geboorte kun je immers ook als natuurlijke en bij het leven behorende ontwikkelingen zien. Het is bovendien je eigen keus. Komen medische kosten dan voor rekening van de ouders of moet de zuigeling zijn schuld later aflossen? Want waarom zouden anderen daarvoor betalen?

Deze benadering maakt ziekte niet meer dan een wiskundige formule. Een kwestie van spelen met cijfertjes. Een puntje eraf en ziekte is geen ziekte meer. Als je astma rangschikt onder een lichte aandoening met een lage ziektelast dan kun je de kosten voor de medicijnen vervolgens eenvoudig uit het zorgverzekeringspakket schrappen.*

Het Nederlandse systeem van zorgverzekeringen was altijd gebaseerd op onderlinge solidariteit. Maar solidariteit is in bestuurlijk Nederland een vies woord aan het worden. De hogepriesters van het marktdenken maken het steeds bonter. Met dit soort voorstellen worden complete bevolkingsgroepen tegen elkaar opgezet. De mens is onderwerp van kosten/baten-analyses waarmee zijn waarde wordt afgemeten aan zijn rendement voor de economie.

Alles conform de mentaliteit “Ikke, ikke en de rest kan stikken”.

America, here we come!

*) niet in de papieren versie