Beste Marijke,Helaas, je vertrekt. Daarom extra dank voor je openhartigheid in het interview van journalist Rob Berends met jou en je CDA-collega-gedeputeerden in de weekendbijlage van de Gelderlander. Wat heerlijk om te weten dat er een gelijkgestemde ziel in het Gelderse rondloopt. Een feest van herkenning.
Je hebt groot gelijk. In Nederland heb je als bestuurder nauwelijks enige status. Je werkt je te pletter maar erkenning? Ho maar! Op handelsmissie naar China moest je zelfs economy-class reizen. Schandalig!
Jouw lyrische opmerkingen over China zijn me uit het hart gegrepen. Daar zijn mensen trots op hun bestuurders. Logisch, een Chinese bestuurder vertegenwoordigt het volk. Die is daar iemand, die wordt op het schild geheven. Dat heb je goed in het snotje. Hier moet je almaar laten zien hoe gewoon je bent. Geen wonder dat je liever bestuurder in China bent dan in Gelderland.
Ja, die Chinezen zijn zo gek nog niet. Daar bouwen ze complete steden waar geen mens woont. Maar zo’n stad moet wel bestuurd worden. En wat is er heerlijker dan een gemeenschap zonder mensen. Niemand die je voor de voeten loopt. Dat is pas besturen.
Bestuurders kunnen zich daar volledig uitleven. Zonder last van zanikende burgers. Dat zag je wel bij de Olympische Spelen. Als je ruimte nodig hebt schop je het grauw gewoon van de grond. Wegwezen en bulldozer d’r over! Grootbekken voer je af naar een oord waar niemand wil zijn.
Ik, maar dat is persoonlijk, snap die Dalai Lama niet. De lafaard zit in het buitenland een beetje onrust te stoken maar durft nog geen stap in Tibet te zetten. Of die Oeigoerse raddraaiers die zogenaamd hun eigen boontjes wel kunnen doppen. Gelukkig weten ze daar in China wel raad mee. Opbossen, afvoeren en zoekmaken!
Ach, Marijke, jij en ik weten dat al dat gewauwel over corruptie en schending van mensenrechten in China als een tang op een varken slaat. Slap geouwehoer van geitenwollensokkenbreiers, zalvende onwetende dwepers, die geen oog voor de status van bestuurders hebben.
Ik moest onwillekeurig terugdenken aan Hart van Dieren. Ik word nog steeds kotsmisselijk als ik bedenk hoe ze jou de schuld van het mislukken van dat project in de schoenen probeerden te schuiven. Dat heb je overigens prima opgelost. Chapeau! Jouw bestuurscapaciteiten kwamen toen pas goed uit de verf. Je wist van geen wijken! Het kostte slechts ‘n Rhedens wethoudertje en het vervolg schoof je handig op de lange traverse. En wat te denken van dat rondweggetje om Laag-Soeren? Ook al zo’n onzinnig discours. Je kunt nog zoveel beloven maar krijgt geen greintje respect. Dat soort dingen zou in China ondenkbaar zijn. Daar maken ze korte metten met drammend geteisem.
Genoeg gemijmerd. Jammer dat je nu moet afhaken maar je hebt niet voor niets bestuurd. Jouw uitspraken lees ik als een gids voor bestuurders in nood, een baken van stabiel bestuur dat respect afdwingt.
Dzai dzjen, tot ziens, in het bestuurdersparadijs!
Je toegenegen geestverwant,
Theo
