Het RONA (Regionaal Overleg Noordelijk Aftakking) heeft een schouderklopje verdiend. De strijd voor de leefbaarheid langs de IJssellijn en de Twentelijn begint vruchten af te werpen. De komst van meer goederentreinen lijkt onafwendbaar maar er zijn lichtpuntjes. Vorige week nam de Tweede Kamer enkele moties aan waarop de verzamelde spoorclubs kunnen voortborduren. Zo komt er een onderzoek naar alternatieve plannen waaronder de aanleg van een nieuwe Noordtak. En er lijkt iets gedaan te gaan worden aan het meten van trillingen en het opleggen en handhaven van normen daarvoor. Daarnaast moet de regering concrete voorstellen voor het behoud van de bereikbaarheid en leefbaarheid ontwikkelen. Er werden nog meer moties aangenomen maar die hadden in mijn ogen vooral een symbolisch karakter. Het RONA krijgt in ieder geval voldoende aanknopingspunten om haar goede werk verder vorm te geven. Het afgelopen jaar is RONA er in geslaagd om de lokale en regionale politiek te mobiliseren en op één lijn te krijgen. Met al die moties en aandacht voor de IJssellijn tot gevolg. Een resultaat om trots op te zijn. Het gevecht om de leefbaarheid gaat nu een volgende fase in. De treinen lijken niet te stoppen maar er is meer dan genoeg werk te doen. Studies, rapportages en ontwikkelplannen zullen worden neergepend in bergen papier. Die moeten allemaal bestudeerd worden en van commentaar voorzien. De taak van RONA zal komen te liggen in het (bij)sturen van die plannen en het beïnvloeden van de besluitvorming. De strijd voor de leefbaarheid is taai en succes moet stap voor stap worden bevochten. Er zal nog meer expertise, nog meer kennis, en nog meer inzet van RONA worden gevraagd.
Er zijn tientallen spoorclubs bij RONA aangesloten. Alle afkomstig uit de steden en dorpen langs de IJssellijn en de Twentelijn, van het Betuwse Elst tot aan het Twentse Oldenzaal. Het is een prestatie van formaat om die als een eenheid te laten opereren. Thea Hiemstra uit De Steeg en Arnoud Scheltema uit Rheden zijn het gezicht van RONA. Zij zijn dag en nacht met hun missie in de weer en het succes van RONA kan voor een belangrijk deel op hun conto worden geschreven.
Hen wacht een nieuwe uitdaging. De overheidsstudies zullen ertoe leiden dat de belangen van individuele spoorverenigingen uiteen gaan lopen. Logischerwijs zal iedere spoorclub dan het eigenbelang voorop stellen. Daar zijn ze immers voor opgericht. RONA moet tegelijkertijd waken voor sluipende politisering. Zich niet voor het karretje van de politiek laten spannen. Om effectief aan de touwtjes te kunnen blijven trekken is verdere verdieping en bundeling van kennis van de spoorproblematiek de aangewezen richting. En vooral: samenwerken waar het kan maar een eigen weg kiezen waar het moet. Als dat lukt kan zij een factor van betekenis voor de leefbaarheid blijven.
RONA heeft de politiek in beweging heeft gekregen. Het is zaak om die beweging erin te houden. Dat pad is bezaaid met doornen. De club kan daarom wel een steuntje in de rug gebruiken. Zij verdient voor haar werk een pluim op de hoed. En Thea en Arnoud verdienen er twee. Goeie lui!
