De overheid is druk met de campagne “Denk Vooruit”. We moeten ons voorbereiden op noodsituaties. De campagne zet blijkbaar weinig zoden aan de dijk want het is nu al de derde of vierde keer dat ik dergelijke Postbus 51- spotjes voorbij zien komen. We moeten echte overlevingsexperts worden. Een ramp is zo gebeurd: wees voorbereid! U kunt ieder moment voor langere tijd zonder stroom, water of gas komen te zitten. Om de eerste dagen daarna door te komen moeten we een noodpakket aanschaffen. Even een zijsprong. Is dit nu een van de gevolgen van de liberalisering en het vermarkten van nutsbedrijven? Zorgt de op winst gerichte bedrijfsvoering van openbaar vervoerbedrijven, stroom- water- en energieleveranciers en het hele bedrijvennetwerk daaromheen voor extra grote risico’s voor de burgers? Neem nou de stroomvoorziening. Ringleidingen in het elektriciteitsnetwerk zorgen ervoor dat stroom via verschillende routes kan worden aangevoerd. De aanleg van dergelijke omleidingen kost echter veel geld. Geld dat de winstgevendheid van de betrokken bedrijven aantast. Ik weet niet op welke gronden wordt beslist om al dan niet in een ringstructuur te investeren. Wat, denkt u, geeft de doorslag? Het risico voor de burger of het financiële risico voor het bedrijf?
Terug naar de campagne. Er is niks nieuws aan. Oudere lezers zullen zich nog wel vroegere acties herinneren. De inmiddels verdwenen roemruchte Bescherming Bevolking speelde daarin een belangrijke rol. Begin zestiger jaren werd op ieder huisadres een enveloppe met instructies van deze BB bezorgd: “Wenken voor de bescherming van uw gezin en uzelf” Zo moesten we wegduiken onder een kast, tafel of keldertrap als we een kernexplosie waarnamen. Die was te herkennen aan een felle flits. Het noodpakket is sindsdien nauwelijks veranderd. Toen moest je zorgen voor koud voedsel, drinkwater, noodprivaat, zaklantaarn, kaarsen, zeep, beddengoed en verbandspullen waaronder driekante doeken van 130 x 90 x 90cm (het mochten ook handdoeken of luiers zijn) en grote veiligheidsspelden. En je werd gemaand binnen te blijven en de radio aan te zetten. Sindsdien is er niet zo heel veel veranderd. In het moderne noodpakket is een plaatsje ingeruimd voor waterbestendige lucifers. Dat is natuurlijk voor die kaarsen. En een opwindbare radio wordt aanbevolen. Het noodprivaat is van de lijst verdwenen. Is zeker te groot voor het nieuwe pakket. Zeep zie ik ook niet terug. Lijkt me niet geheel overbodig. Vooral als er nog wél stromend water is.
Er is een compleet rampenbestrijdingscomplex van de grond getild. Wetenschappers, politici en overheidsdienaren mogen zich uitleven in onderzoeken, congressen en vergaderingen, de media kunnen profiteren van reclame-uitingen en aan ondernemers is ook gedacht. Je kunt kant-en-klare noodpakketten kopen. In verschillende uitvoeringen, van eenvoudig tot luxe, van goedkoop tot duur, met opwindbare radio’s in diverse modellen.
Helaas, met de klandizie van burgers wil het maar niet vlotten. Ondanks de miljoenen die aan de campagne zijn uitgegeven. Leveranciers hebben slechts enkele tienduizenden pakketten kunnen slijten. Voornamelijk aan overheidsinstellingen en publieke organisaties. Burger Theo krabt zich eens achter de oren en denkt er het zijne van.
Op naar de volgende campagne!
