KLIK OP BOVENSTAANDE AFBEELDING OM NAAR DE HOMEPAGE/HOOFDPAGINA TE GAAN

donderdag 28 maart 2013

Siberisch


Zondagochtend  24 maart. Een vreemde dag. Het zonnetje schijnt en krokussen steken bedeesd hun kopjes boven het grastapijt. Yeah, eindelijk lente! Helaas, zodra je je neus buiten de deur steekt wordt dat lentegevoel door een straffe ijskoude Siberische wind weer snel uit je botten geblazen.

Laat ik me maar warmen aan de veranderingen die gemeenteland te wachten staan. Gemeenten krijgen meer taken. Grofweg komt het neer op een verdubbeling van de werklast. Volgens het rijk kunnen die alleen uitgevoerd worden door gemeenten met een omvang van ca. 100.000 inwoners. Daarom stuurt de minister aan op herindeling en fusie van gemeenten. Het houdt trouwens niet op bij de taken waarover eerder werd gesproken. Zojuist kwam staatsecretaris Klijnsma met het idee om de uitvoering van de nabestaandenwet bij gemeenten te droppen. De vraag of dat goed is voor de nabestaanden doet er niet toe. Bezuinigen, de pegels, daar gaat het om.

Hoe denken de raadsleden en de lokale politieke partijen daar mee om te gaan? Ik verneem uit die hoek niks, nada, over dit onderwerp. Ik wijs de dames en heren politici erop dat fusie en herindeling ook voor hen persoonlijk gevolgen zal hebben. Burgemeesters en wethouders worden overbodig en een groot aantal raadsleden moet naar een andere hobby omzien. Hoe zit het met de democratische controle? Is deze ontwikkeling slecht of juist goed? Waar blijft de lokale discussie, wie neemt het initiatief?

Gaan we voor de grote stadsgemeente of proberen we het eigen karakter te behouden? De gemeente Rheden schurkt steeds dichter tegen Arnhem en gemeenten ten zuiden en westen van die stad aan. We zouden samen met Rozendaal de blik ook naar Brummen en Doesburg kunnen richten. Ik hoor daar niets over. Kennelijk kost dat teveel energie.

De politieke macht verschuift in rap tempo naar het Arnhemse stadhuis terwijl de fundamentele vraag of we dat wel willen uitblijft. De lokale politiek laat zich als een mak schaap een richting opdrijven zonder zich af te vragen of dat wel de goede richting is. Het gaat mij niet om goed of fout. Het gaat om visie.

Ik heb echter sterk de indruk dat dit onze politici Siberisch koud laat.