KLIK OP BOVENSTAANDE AFBEELDING OM NAAR DE HOMEPAGE/HOOFDPAGINA TE GAAN

vrijdag 9 november 2012

Honderdduizend


Het rijk legt steeds meer taken bij gemeenten. De gemeente staat immers dicht bij de burger! Op het eerste gezicht een goede zaak. Maar er zitten de nodige haken en ogen aan. De decentralisatie gaat gepaard met forse bezuinigingen en gemeenten moeten het maar zien te plooien met het geld dat zij uit Den Haag krijgen. Als zij onderling verschillend beleid gaan voeren en er grote afwijkingen ontstaan dan kan dat leiden tot migratie binnen Nederland. Mensen trekken dan naar gemeenten met de voor hen aantrekkelijkste voorzieningen.

Het gaat om complexe taken op het gebied van zorg en sociale voorzieningen. Niet alle gemeenten zullen dat aankunnen omdat daarvoor de benodigde expertise ontbreekt. Daarom wil het kabinet toe naar 100.000+ gemeenten. Die zouden meer bestuurskracht hebben. Een merkwaardige redenering want dan wordt de afstand naar de burger weer groter. Dat alles steeds complexer wordt staat buiten kijf. Om taken te kunnen blijven uitvoeren zoeken veel gemeenten nu al de oplossing in samenwerkingsverbanden. Dat legt druk op democratische besluitvorming en controle.

Maar het is zoals het is. Den Haag wil het dus gebeurt het. De lokale politiek moet gaan nadenken over de toekomst van de gemeente. Wordt zelfstandigheid tot iedere prijs verdedigd of gaan we op termijn fuseren en met wie dan? Nemen we het heft zelf in handen of worden we op een ochtend wakker als inwoner van een gemeente waar we niet om gevraagd hebben?

Rheden, Doesburg, Rozendaal en Brummen kunnen zich niet aan die discussie ontrekken. De druk zal worden opgevoerd en eens zal er gekozen moeten worden. Laten we Rheden dan opbreken waarbij bijv. Velp naar Arnhem gaat en Spankeren naar Zutphen? Of willen we dat juist voorkomen en zoeken we samen met onze buren naar een oplossing die beter is voor ons allemaal? Dat proces zal gepaard gaan met heel veel emoties maar hij zal toch moeten worden doorlopen. Ik begrijp best dat ieder van ons zelfstandig wil blijven. Maar we kunnen de vraag niet lang meer ontwijken. De kop in het zand steken lijkt me dan geen goede strategie.

Nou, wie brengt de bal in het veld?