De zegeningen van Europa en de euro blijven op ons
neerdalen. Nederland heeft uit Brussel het bevel ontvangen het begrotingstekort
weg te werken. Onze regering heeft, gesteund door grote delen van de oppositie,
flink de knip getrokken voor Griekenland en Europa. Tegelijkertijd heeft Den
Haag zichzelf bewust in de hoek gemanoeuvreerd waarin ze moet voldoen aan de
heilige 3-procents-norm. De miljarden voor Zuid-Europa komen zoals beloofd
terug. Weliswaar niet uit Zuid-Europa maar dat mag de pret niet drukken. In
eigen land is nog genoeg te halen. Er worden bedragen genoemd die neerkomen op
structureel 1000 euro per Nederlandse kaaskop.
In het Catshuis wordt er hard om gevochten. Nou ja, hard?
We weten niet wat er gebeurt maar de gedoogtroika probeert die indruk wel te
wekken. Het staat zo raar om al na een paar uur Eureka te roepen. Des te langer
je er over doet des te geloofwaardiger het lijkt. Een moeilijke bevalling is
beter te verkopen. Ik denk eerder dat 99% van de tijd wordt besteed aan het in
elkaar draaien van de bijbehorende salespraatjes. Verhagen probeert kortingen
op ontwikkelingssamenwerking aan zijn achterban te slijten, Wilders breekt er zich
het hoofd over hoe hij nog wat verkiezingsbeloften bij het oud vuil kan zetten
zonder zijn kiezers aan de SP kwijt te raken en Rutte blijft lachend verkondigen
dat wij onze eigen broek moeten ophouden terwijl hij uit naam van Europa de
broekriem en de knopen in beslag neemt.
De Europese samenwerking bracht vrede en welvaart maar nu
schiet het zijn doel voorbij. Het euro-experiment is mislukt. Door
onverantwoordelijke politieke keuzes is Europa verworden tot een staatkundig
monster. Gestoeld op vage democratische gronden waar de kiezer nauwelijks iets
heeft in te brengen. Het kost bakken geld om in de euro te blijven. Het kost
ook bakken geld om er, eventueel samen met enkele andere landen, uit te
stappen. Ik kies voor het laatste want ik wil mijn eigen broek ophouden. Daarvoor
heb ik die broekriem en die knopen wel nodig. Laten we die dus in eigen hand en
vooral in eigen land houden.
