De erven Wilschut

Toenmalig wethouder Jan Bart Wilschut noemde het “rotte kiezen”, de vervallen leegstaande gebouwen en verwaarloosde plekken in de gemeente Rheden. Ik vond het wel een rake typering: afbrokkelende randen, zwarte stompjes, vies. Blijkbaar riep die term toch te negatieve associaties op want later werden de “rotte kiezen” vervangen door “hotspots”. Met zo’n term laat je immers zien dat je bij de tijd bent.

De ruïne aan de IJssel tussen Velp en Rheden was wel een van de heetste plekken, de meest verrotte. De gemeente lag al jaren in de clinch met de oorspronkelijke eigenaar . Jan Bart was dan ook wat verguld toen hij samen met diens zoon, de nieuwe eigenaar, mooie plannen bedacht om dit oord om te toveren tot een stralend baken van de Rhedense vooruitgang. Een landmark van de eerste orde.

Aanvankelijk was ik ook vóór bebouwing van Riviersteen. Er was in 2006 immers veel vraag naar betaalbare woningen. Een vakantiepark of camping met ’n zwembad en horeca kon er wat mij betreft ook best mee door. Goed voor de werkgelegenheid en de economische ontwikkeling. Na een bijeenkomst in de hal van de steenfabriek, in mei 2007, waar de geboorte van Riviersteen werd aangekondigd, was ik echter genezen. Een zichzelf “componist van de geschiedenis van de toekomst” noemende ondernemer schotelde ons een waar paradijs voor. Helaas was dit alleen bestemd voor de uiterst kapitaalkrachtigen, de kasteelbouwers van de moderne tijd. Wij, de horigen van nu, waren niet vergeten. Het was immers ook voor ons bedoeld. We mochten in onze vrije uurtjes best een kijkje komen nemen. Aapjes kijken en onder het genot van een glaasje ranja onze boterhammetjes nuttigen in de schaduwrijke omgeving van dit nieuwe Arcadië. Alles onder het welwillend oog van de nieuwbakken kasteelheren. Ik had het toen wel gehad met Riviersteen. En dat is nooit meer goed gekomen.

Vlak voordat Jan Bart Wilschut vertrok tekende hij namens de gemeente een samenwerkingsovereenkomst met de projectontwikkelaar, Nu zit Rheden opgescheept met een plan waar ze eigenlijk van af wil. De coalitie schikte zich tot voor kort braaf in deze plannen. Inclusief GroenLinks, de kampioen van het groen. Pas nadat de VVD de stemming onder de mensen-in-het-land had gepeild en haar steun voor Riviersteen introk durfde GroenLinks zijn vingertje op te steken. Ook de PvdA staat onder druk. Maar die kan de opvolger van Wilschut, PvdA-wethouder Kuiper niet zomaar laten vallen. Dan zouden de rapen gaar zijn.

Pakt de raad nu echt door? Samen met de SP en Gemeentebelangen kunnen de VVD en GroenLinks verdere medewerking van de gemeente aan Riviersteen een halt toeroepen. Als de wethouder daaraan geen gehoor wil geven dan dient dit college te vallen. Ik vraag me af of zij zover durven gaan. Ik heb daar m’n twijfels over. De VVD heeft deze raad in een houdgreep, die voelt zich onaantastbaar. Waarom dan uit de coalitie stappen? En het pluche zit oh zo zalig. Dat geldt ook voor GroenLinks die de plannen voor Riviersteen en niet te vergeten het Soerense Nimmer Dor altijd loyaal steunde.

Misschien hakt de PvdA de knoop door. Is die het zat om nog langer gekooid te blijven in de nalatenschap van Jan Bart. Of zich te laten koeioneren door de VVD. Het zou tijd worden.