Revisie (2)

Ha, een lezer die via een stukje in het Streekjournaal op mijn column reageert. De heer (of mevrouw) A.B. Quartel uit Doesburg antwoordt op mijn column Revisie van 7 juli. Daarin beklaag ik me erover dat de politiek met mijn stem aan de haal gaat. Dat is volgens Quartel wellicht de schuld van de kiezer zelf. We lijden allemaal teveel aan partijmatig gericht denken en hij (excuses als het mevrouw Quartel betreft) ziet een oplossing in minder partijen.

Hij vraagt zich af of ik weet hoe dit te verwezenlijken is. Nou, dat kan op een redelijk eenvoudige manier hoor. Je voert gewoon een districtenstelsel in of een kiesdrempel. Maar daar ben ik nu juist geen voorstander van. Dan leg je onevenredig veel macht in handen van slechts enkele partijen. Grote groepen kiezers komen dan buitenspel te staan. In een land als Groot-Brittannië willen de meeste kiezers juist van dat districtenstelsel af. Nederland heeft er in 1917 al afscheid van genomen. Ik vind het prima als het aantal partijen afneemt maar die moeten dan wel op een eerlijke manier ontstaan. Te kiezen via evenredige vertegenwoordiging, de meest eerlijke projectie van de wil van de bevolking. Laten we de democratische klok alsjeblieft niet 100 jaar terugzetten.

Wat let de politiek trouwens om zelf grotere partijen te vormen? Dat zou geen nieuws onder de zon zijn. Het CDA en GroenLinks zijn ook voortgekomen uit fusies. Ik wil voor zo’n fusie echter geen verzekeringspolis in de vorm van een districtenstelsel uitschrijven. Laat de kiezer maar rechtstreeks bepalen hoe groot of hoe klein een partij mag worden.

Een van de argumenten voor het beperken van het aantal partijen is dat ons land onregeerbaar dreigt te worden. Geen enkele partij heeft echt de overhand. Maar ik zoek de oplossing niet in minder partijen maar juist aan de andere kant, in meer invloed voor de kiezer. Ik heb daarvoor een aantal mogelijkheden aangedragen. Helaas vinden dergelijke ideeën weinig weerklank. Zelfs partijen die voor dat doel, meer macht voor de kiezer, zijn opgericht dreigen het hoofd in de schoot te leggen.

Overigens, is een “regeerloze” periode wel zo rampzalig? Niet te lang natuurlijk maar een paar maanden regeerstilte kan geen kwaad. Misschien wel goed dat er pas op de plaats wordt gemaakt. Worden we allemaal rustiger van. Ook politici. Een paar maanden ligt de regeltjesfabriek plat. Goed voor het onderwijs en de zorg. Dan kunnen die ook even op adem komen.

En als het niet lukt om een nieuwe regering te vormen dan moeten we maar opnieuw naar de stembus. Ik ben geen staatsrechtgeleerde of politicoloog dus ik weet niet of dat in de huidige situatie mogelijk is maar van mij mag ‘t. Het zou de dames en heren politici wel opnieuw erg zenuwachtig maken. Da’s waar.

Ik krijg wel meer reacties. Stel ik zeer op prijs. Maar via een ingezonden stukje vind ik het allermooist. Goed voor de publieke discussie die alle lezers dan kunnen volgen. Ik dank lezer Quartel dan ook zeer voor de moeite.